„… Kiedy odchodzi bliski człowiek
w sercu się rodzi ból i smutek
w oczach często łez już brakuje
Bo wspólne jutro już nie powróci...”
(Wiesława Sienkiewicz)
Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszej Drogiej Koleżanki,
emerytowanej Nauczycielki Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Sępopolu
Śp. Pani Wiesławy Sienkiewicz
Odeszła 10 grudnia 2020 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 15 grudnia 2020 r.
o godz. 11.00 w Kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Korszach.
Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia
Nauczyciele i pracownicy Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Sępopolu
W tej trudnej dla każdego, niecodziennej rzeczywistości przyszło nam pożegnać nieodżałowaną Koleżankę, Panią Wiesławę Sienkiewicz- wieloletnią Nauczycielkę świetlicy i języka polskiego, wspaniałą Wychowawczynię.
Ponad wszystko kochała Swoją Rodzinę, jednak do końca pozostała tu, wśród nas, w „swojej małej Ojczyźnie”, jak nazywała miejsce, gdzie spędziła wiele lat życia... Zapamiętamy ją jako osobę życzliwą, szczerą, pełną energii, uśmiechniętą. Wiesia była otwarta na potrzeby drugiego człowieka, wrażliwa na ludzką krzywdę. Mimo osobistych problemów i inwalidztwa, z którymi od wielu lat się zmagała, niosła pomoc uczniom, absolwentom, koleżankom, przyjaciołom, mieszkańcom Sępopola. Po prostu wielu, wielu ludziom. Otaczała opieką tych zagubionych, odrzuconych, uzależnionych, biednych- wszystkich, którzy się do Niej zwracali.
Dzięki Niej widzieliśmy sens wszelkich działań, potrafiła dzielić z nami troski, cierpliwie wysłuchać, podtrzymać na duchu, pocieszyć. Ale też zmotywować do dalszej pracy, by być lepszym człowiekiem. Uczyła trudnej sztuki wybaczania. Mogliśmy cieszyć się z Nią wszelkimi sukcesami, zarówno tymi małymi, jak i dla nas znaczącymi. Przekazywała ogromną wiedzę i niezwykłą mądrość życiową nie tylko uczniom, ale wszystkim, którzy Ją znali.
W swojej ziemskiej wędrówce uczyniła wiele dobrego. Ot, tak zwyczajnie, po prostu, po ludzku... Dzieliła się z nami swoimi pasjami. Jej miłością były książki, uwielbiała poezję, muzykę, sztukę, fotografię, podróże. Swoje obserwacje skrzętnie dokumentowała. Uwieczniała piękno tego świata na zdjęciach, filmach. Natomiast osobiste przemyślenia zapisywała w tworzonych przez siebie tekstach. Kochała przyrodę, zwłaszcza zwierzęta, dzięki którym smutek i szarość dnia znikały bezpowrotnie. Zarażała innych oryginalnymi pomysłami, wielką dobrocią, radością życia i szczerym uśmiechem. Pokazywała, że można żyć skromnie, nie dbając o wielkie dobra materialne, a jednak cieszyć się drobiazgami i tym, co nas otacza. Można żyć wśród ludzi, ale i dla ludzi...
Chociaż od niemal 20 lat przebywała na emeryturze, ciągle pozostawała aktywna. Ciekawa świata, korzystała z najnowszych zdobyczy techniki nie tylko dla własnej przyjemości, ale również w słusznym celu- dla innych. Pisząc artykuły, felietony, wiersze, publikując wywiady z ciekawymi ludźmi, fotografie na swojej stronie internetowej, dawała nam możliwość poznania spraw bliższego i dalszego otoczenia. Jej porady i wskazówki niosły wielu iskierkę nadziei na lepsze jutro, pomagały pozbierać się, by dalej zmagać się z trudami codziennego życia.
Jeszcze tyle miała do zrobienia… Mnóstwo planów, pomysłów, marzeń… Jeszcze tyle spotkań, rozmów, gestów, uśmiechów… Cóż, los zadecydował inaczej. Śmierć przyszła nieoczekiwanie.
Jakże smutne to pożegnanie ... Nie wszyscy mogliśmy uczestniczyć w ostatniej drodze naszej Wspaniałej Koleżanki osobiście. Taki czas… Taka teraźniejszość… Taka chwila… Jednak Wiesia na zawsze pozostanie w sercach tych, którym było dane ją poznać. Z daleka, lecz z szacunkiem pochylamy głowy nad Jej mogiłą i mamy nadzieję, że kiedyś się spotkamy w innym, lepszym świecie.
Jak pisała w jednym ze swoich wierszy:
„Kiedy nadciąga jesień życia
Zaczyna się czas aniołów
Życie zwalnia swój bieg
Dni podobne do siebie.
Ogarnia nas nostalgia i zaduma
Czujesz dotyk anielskiego skrzydła
Prosisz o opiekę
Czas aniołów to czas usypiania”
(Wiesława Sienkiewicz, listopad 2009)
Niech Anioły wezmą Ją pod swoje niebiańskie skrzydła, a Bóg otoczy wielką łaską.
Iwona Gutowska- emerytowana nauczycielka ZS- P w Sępopolu
Krystyna Wierzbowska- nauczycielka ZS-P w Sępopolu